Payton Talbott narzucił tempo, które wypaliło Henry’ego Cejudo do samego końca. Trzy rundy ostrej wojny, liczne zwroty akcji – i jednogłośna decyzja na korzyść młodego prospecta. Były podwójny mistrz po walce ogłosił zakończenie kariery.
Runda 1:
Mocne low kicki po stronie Henry’ego Cejudo, który od pierwszych sekund konsekwentnie niszczył wykroczną nogę rywala. Payton Talbott odpowiedział dynamiczną kombinacją, a następnie sam włączył kopnięcia. Lewy sierp Cejudo doszedł czysto, jednak Talbott odgryzał się prostymi. Próba zejścia w nogi Cejudo – nieskuteczna. Talbott trafił kolejną serią 1–2, doprowadzając do krótkiego klinczu. W samej końcówce Talbott wykonał świetną akcję z wewnętrznym haczeniem i wylądował w gardzie Cejudo, punktując krótkimi uderzeniami. Runda zamknęła się mocnym obaleniem Talbotta.
Runda 2:
Mocny cios Talbotta na otwarcie – Cejudo był wyraźnie naruszony, ruszył w scramble i skończył w gardzie rywala. Amerykanin zdobył półgardę, szukając kontroli, lecz chwilę później Talbott wrócił do stójki. Tam przejął inicjatywę: ciosy na korpus, szybkie kombinacje i tempo, które spychało Cejudo do odwrotu. Wymiany były dzikie – Cejudo odpowiadał mocnymi sierpami, Talbott zaś ponownie rzucił go na matę i punktował w parterze. Kolejne starcie w stójce – cios za cios, bez kalkulacji. Fantastyczna, ostra runda.
Runda 3:
Cejudo wrócił do kopnięć na nogę, lecz Talbott wyglądał świeżej i precyzyjniej. Kolejne kombinacje młodszego zawodnika dochodziły czysto, a lewy prosty posłał Cejudo na wstrząsy. W klinczu Talbott dociskał rywala do siatki, pracując kolanami na ciało. Cejudo zdołał odwrócić pozycję i zdobyć obalenie, jednak Talbott natychmiast wrócił do stójki. Końcówka to ofensywa Talbotta – mocne uderzenia na korpus, kolano, presja pod siatką. Obaj rzucili się jeszcze do wymiany, punktując w brawurowym starciu na środku oktagonu.
Sędziowie jednogłośnie wskazali Paytona Talbotta jako zwycięzcę (3× 30–27). Po ogłoszeniu wyniku Henry Cejudo zapowiedział ponowne zakończenie kariery.