(fot. zdjęcie z prywatnej kolekcji Maćka Linke)
Czwarta część minibloga z pobytu Maćka Linke w Szkocji. Głównym punktem wyjazdu jest sobotnia walka „DeZoo” na gali Immortals
14.02.2014
Krople potu ściekające z ciała, gram po gramie, tworzą kilogramy. Cykający zegarek i powolne wskazówki. Piętnaście minut i odpoczynek. Powtórka, a później już dziesięciominutowe seanse, aż do skutku. Dwa tygodnie i dwa razy limit wagowy osiągnięty. Po co? Po to by wyspiarz oznajmił, że nie zrobił wagi i zbrakło mu czasu. Myślicie, że zbrakło mu czasu na gramy? Niestety nie. I prowokujące spojrzenie. Będzie walka czy nie? Ja zrobiłem swoje. Ścinanie wagi to mordęga, walka jest przyjemnością. Jutro o tej porze będzie po wszystkim. Pewnie będę pisał dla was tekst, wesoły bądź smutny, ale obiecuję wam, że ze wszystkich sił postaram się mu wybić takie zachowanie z głowy!
I jeszcze jedno nie będę już taki chudziutki jak dziś. Kilka litrów płynów, z mrowieniem rozchodzących się po moich kończynach, a potem jedzenie. Makarony i mięso, kilka talerzy. Świetny pokaz tego jak można odbić sobie kilkumiesięczne odmawianie smakołyków. I lody. Wielki talerz później odpoczynek. Wiadomości docierające z każdej strony – ‘Jesteśmy z Tobą’ – jest dla mnie ważne. Takie słowa są jak skrzydła husara, łamiące pewność siebie wroga!
Poprzednie części minibloga:
„Nawet najdłuższa podróż zaczyna się od pierwszego kroku”
„Poznałem wszystkie rodzaje deszczu”
„Jestem jak Jack Sparrow, mknący po burzliwych falach życia”